Joop

Bij de toren staan met enige regelmaat mensen voor het hek uitgebreid naar de toren te loeren. In het begin knoopte ik vaak een praatje aan met ze. Trots om over de toren te vertellen. Naarmate de tijd verstreek, werden de gesprekjes schaarser. Omdat ik er niet altijd zin in had en heb. En omdat ik het beu werd mezelf elke keer weer hetzelfde te horen vertellen. (Dit is niet helemaal waar, ik lach nog steeds om mijn eigen grapjes op de audiotour, beschamend.)

Laatst stond er een wat oudere heer te drentelen voor de poort. Ik zei vriendelijk gedag van een afstandje. Even later stond ik wat meer achterin de tuin en dezelfde meneer was duidelijk door een gat in de meidoornhaag in de tuin aan het kijken. ‘Hallo’ zei ik nog een keer. De man hoorde ik tegen zijn partner zeggen: ‘Ik loop nog even naar voren.’ Mèh hier kwam ik dus niet onderuit, ach wat gaf het ook.

De man stelde zich voor als ‘Joop’. Ooit had hij een relatie gehad met de enige echte Joop Scheltens. Twee Jopen, handig. Meneer Scheltens heeft de toren in een ver ver verleden een tijdje gepacht. We hebben al eens een neef op bezoek gehad, maar nu dus een ex-vriend. Dan wordt het leuk, want dan zijn er dus ook verhalen te halen, in plaats van alleen te brengen. Joop Scheltens was de maker van het programma ‘Ontdek je plekje’.  ‘Ontdek je plekje’ was een Nederlands televisieprogramma van de AVRO waarin een rondgang werd gemaakt langs historische Nederlandse en Belgische steden en dorpen. De serie liep van 1972 tot en met 1992 met onderbreking van enkele jaren. Joop was de regisseur en verzorgde ook het commentaar. Elke aflevering duurde maar 10 minuten, maar trok wel per aflevering zo’n half miljoen kijkers. Het was zo populair omdat er een bepaalde rust van uitging, hoe de camera de dorpen en steden verkende.

Van Joop horen we dat Joop een nogal uitgesproken, bijzonder figuur was. Hij was zeer perfectionistisch als maker van het programma. Als er ergens een affiche hing, wat een smet was op het beeld wat hij neer wilde zetten, belde hij net zo lang rond totdat hij iemand gevonden had die het weg kon komen halen. In zijn auto lagen een hoop spuitbussen in verschillende kleuren, niet om aan graffiti te doen, maar lelijke vlekken op het asfalt mee te verdoezelen. Ook had hij een net dat op struikgewas leek mee en bruine tape, zodat hij van verkeersborden goedgelijkende bomen kon maken. Een soort photoshoppen ‘avant la lettre’, geniaal. Hij had liever geen mensen in beeld, tenzij het een knappe jongeling was die voorbij kwam fietsen. De teksten voor het programma zelf en zijn commentaarstem klinken uiterst keurig. Maar keurig was Scheltens allerminst horen we van andere Joop. Als er onverwachts familie aanbelde bij Joop in Amsterdam, opende deze het raam, keek naar beneden en riep dan heel hard ‘NEE!’. Mooi. Als ie thuiskwam van een dag hard werken zei hij: ‘Nu eerst een ruk en een tuk’. En zo geschiedde vertelt deze Joop al gesticulerend. En zuipen kon ie als geen ander. Bij de toren vierde hij weleens zijn verjaardag, maar hij sliep er nooit (verstandig met al dat geslemp). Deze Joop wel, die heeft er menig vakantie doorgebracht en wordt er zichtbaar blij van om het allemaal weer te zien. We geven hem en zijn partner een uitgebreide tour.

’s Avonds zoeken we op aanraden van Joop op de zender ‘ONS’ naar een aflevering van ‘Ontdek je plekje’. We klikken er lukraak eentje aan. De begintune herken ik nog, benieuwd welke stad of dorp er bezocht gaat worden. Ongelooflijk, maar waar, Zaltbommel. In de eerste beelden komt de watertoren al voorbij. Love it. Bedankt Joop.